【روش های صحیح برنامه ریزی】 | آموزشگاه کامیاب
برنامه ریزی به عنوان فکر کردن قبل از عمل کردن تعریف شده است. یک عادت که باید به این منظور احتمال وقوع نتایج پیش بینی نشده درون خود پرورش دهیم.
روش های صحیح برنامه ریزی
برنامه ریزی چیست؟
برنامه ریزی به عنوان فکر کردن قبل از عمل کردن تعریف شده است. یک عادت که باید به این منظور احتمال وقوع نتایج پیش بینی نشده درون خود پرورش دهیم. برای یادگیری و به خاطر سپردن، تنها دیدن و مطالعه روزنامه وار کافی نیست و اگر بخواهیم مطالعه منجر به یادگیری شود، باید آن را بر مبنای اصول و قواعد پایه ریزی کنیم. می توان گفت برنامه ریزی استفاده مفید و بهینه از زمان است.
انواع برنامه ریزی
برنامه ریزی درونی
برنامه ریزی درونی توسط نیم کره راست مغز انجام می شود که با نیروی حس ارتباط دارد. این نیمکره توانایی ترکیب و معنا سازی را به ما می دهد.
بیشتر بخوانید: راه های علاقه مندی به درس های خسته کننده
برنامه ریزی بیرونی
برنامه ریزی بیرونی توسط نیم کره چپ مغز انجام می شود که مرتبط با نیروی منطق است. این نیم کره به ما توانایی محاسبه و تحلیل را می دهد.
چرا باید برنامه ریزی کنیم؟
هر فردی در طول روز حدود ۱۶ ساعت از وقت خود را به کارهای روزمره می پردازد. برخی از افراد تمام ساعات مورد نظر را برای کار یا تفریح صرف میکنند. این در حالی است که افراد باید بین یک تا چند ساعت از وقت خود را نیز به توسعه فردی، فراگیری مهارتهای تازه و رفتن به سوی اهدافشان اختصاص دهند و با برنامهریزی می توان مدیریت زمان و نظم به انجام همه کارهای شخصی را به انجام رساند.
برای تهیه برنامه چند روزی را به بررسی کارهایی که انجام می دهید و اینکه زمان را چطور سپری میکنید اختصاص دهید و همه کارهایی را که هر روز انجام میدهید دقیق یادداشت کنید، زمانهای آزاد را فراموش نکنید.
برنامهریزی به ما کمک میکند تا قدم به قدم به سمت اهداف کوتاهمدت و بلندمدت خود گام برداریم تا در نهایت به آنها برسیم و با اراده قوی تری پیش برویم. بدون یک برنامهریزی صحیح، رسیدن به هر هدفی درگیر اتفاقات غیرقابل پیشبینی می شود و رسیدن به آنها را به تأخیر میاندازد.
شاید تصور کنید فقط افراد کنکوری با برنامه ریزی درس بخوانند، اما هرکس در زندگی، اهداف و رویاهایی دارد و برای رسیدن به آنها به برنامه نیاز دارد.
اهداف برنامه ریزی درسی
برنامه ریزی درسی برای جلوگیری از هدر رفتن زمان و انرژی راهی بسیار مناسب است. هدف از برنامه ریزی درسی دستیابی به شناخت از خود برای دسته بندی درست کارها و دروس است. نوشتن برنامه درسی انگیزه و تلاش شما را بیشتر نموده و میل به درس خواندن و موفقیت را در وجودتان تقویت می کند.
ویژگی های برنامه ریزی درسی
باید به این نکته توجه کنیم که یک برنامه ریزی شامل چه اصولی است که در این قسمت به شرح آنها می پردازیم:
نوشتن برنامه
نوشتن برنامه مهمترین بخش کار است. تحقیقات نشان داده اند وقتی شما کارهای خود را می نویسید شانس انجام دادن آن ها تا چند برابر بیشتر خواهد بود . دلیلی که مانع از نوشتن می شود شاید این باشد که من همه چیز را در ذهنم نگه می دارم پس دیگر لازم نیست برنامه ام را بنویسم. در حالی که این حرف اشتباه است، برنامه مکتوب ما را متعهد به انجام خی کند و این مسیر عصبی در مغزمان ساخته میشود که این کار باید انجام شود. افراد موفق میگویند بنویسید تا اتفاق بیفتد.
در نوشتن برنامه نوشتن جزییات و شرح دقیق درسی که قرار است بخوانیم بسیار مهم است.
بیشتر بخوانید: ریشه ها و دلایل افت تحصیلی در دانش آموزان
مبنای علمی
یک ویژگی مهم برنامه ریزی درسی این است که دل بخواه نباشد و جوابگوی همه سوالات احتمالی باشد.
اولویت بندی
اولویت بندی در اصول یک برنامه ریزی موفق فوق العاده اهمیت دارد. در اولویت بندی، کارهایی که مهم هستند و درس هایی که نیاز به مطالعه بیشتر دارند را بشناسید و وقتتان را صرف کارهای بی ارزش نکنید.
بعد از مشخص کردن اولویت مشخص می شود که باید برنامه را بر چه اساسی طراحی کنید.
انعطاف پذیری
گاهی اتفاقات پیش بینی نشده باعث می شود که نتوانید طبق برنامه پیش بروید، برنامه ریزی شما نباید دچار اختلال در مطالعه و یادگیری شما نشود و باید بتواند این بی نظمی را جبران کند.
قابلیت اجرایی
برنامه ریزی نباید خیلی سخت و یا خیلی آسان باشد. در ابتدا باید به دو مورد شناخت خود و شناخت منبع مورد مطالعه توجه کنید. در این صورت می توانید بر اساس این دو مورد، یک برنامه منسجم و مفید با قابلیت اجرایی طراحی کنید.
اهداف و نیاز ها
برنامه ریزی درسی صحیح، برنامه ای است که مناسب با تمام نیازهای شما تنظیم شده باشد و زمان لازم برای رسیدگی به تمام دروس در آن درنظر گرفته شده باشد. برنامهریزی درست به شما کمک میکند فعالیتهای روزانه خود را جهتدهی کنید و از سردرگمی رهایی پیدا کنید.
نقاط قوت و ضعف
وقتی برنامهریزی میکنیم و مطابق با آن پیش میرویم، به نقاط ضعف خود در رسیدن به اهدافمان پی میبریم که باید آن نقاط ضعف را به دقت شناسایی نموده و برای رفع آنها برنامه ریزی کنیم تا حذف شده و با اطمینان کامل قدم بعدی را برداریم.
سازماندهی ذهن
روزانه هزاران موضوع متنوع از ذهن ما می گذرد که بدون برنامه، ذهن ما در یک جهت نامرتبط و یا اشتباه مشغول می شود و حتی مسائل مهم را فراموش کرده و یا به موقع به آنها نخواهیم پرداخت.
مشخص کنید چه زمانی بیشترین بهرهوری را دارید.
بهترین زمان درس خواندن
زمانی که برنامه را می نویسید به ترتیب انجام کارها توجه کنید. بهتر است کارهای مهم را که نیاز به تمرکز بیشتری دارند در زمانهایی انجام دهید که بیشترین بهرهوری را دارید. بیشتر دانش آموزان صبحها بهتر درس می خوانند و بعضی نیز در آخر شب.
شناخت عادت ها
انجام کارها بر اساس برنامه ریزی روزانه نشان میدهد زندگی چقدر تحت تأثیر عادتها است. گاهی برخی عادتهای بد مانع رسیدن شما به اهدافتان میشوند، در مقابل برخی عادتها سودمند هستند. هنگام برنامه ریزی روزانه تان، عادتهای سودمند و آسیبرسان را شناسایی کنید.
پس از شناسایی عادتهای بد، سعی کنید روشهای جایگزین برای استفاده بهتر زمان را بیابید و از آنها استفاده کنید. شاید بهتر است در این مرحله نه گفتن را بیاموزید.
چرا برنامه ریزی نمی کنیم ؟
با وجود این که میدانیم برای رسیدن به موفقیت و اهدافمان باید برنامه ریزی و نظم داشته باشیم، باز هم از داشتن برنامه و عمل کردن به آن طفره می رویم. به چند دلیل اصلی در این مورد اشاره می کنیم:
1. ترس از محدود شدن اولین دلیل است، این که دیگر برای وقت های آزاد و تفریحمان محدود شویم و نتوانیم هر چند ساعت را برای این کارها بگذرانیم. داشتن برنامه اراده ما را تقویت می کند و بهتر می توانیم برای صرف زمانهایمان تصمیم بگیریم.
2. عقب افتادن از برنامه دلیل بعدی است که باعث می شود از ادامه انجام برنامه منصرف شویم ولی یک برنامه صحیح انعطاف پذیر است و این موارد پیش نخواهد آمد.
بیشتر بخوانید: روش های مدیریت زمان در کنکور
3. اشتباه بعدی در برنامه ریزی گنجاندن مواردی است که دوست نداریم و این کار را سخت می کند، به عنوان مثال پرداختن به یک درس خسته کننده برای دو ساعت که این قابل اصلاح می باشد. برای این منظور مقاله راه های علاقه مندی به درس های خسته کننده را مطالعه کنید.
4. گنجاندن کارهای زیاد در برنامه که نتوانیم به همه آنها رسیدگی کنیم نیز اشتباهی است که در نوشتن برنامه مرتکب می شویم و به جای تصحیح برنامه آن را کلا کنار می گذاریم.